Inmiddels zijn we alweer ruim een week verder en hebben we weer heel veel mooie bergweggetjes gereden, mooie natuur gezien en leuke plekken bezocht! Onze Woody heeft inmiddels al heel wat kilometertjes gereden en heeft het met name bij de bergen erg zwaar…. Maar we komen steeds waar we komen willen, dus Woody; Well done;-). Ik zal verder gaan waar ik vorige keer was gestopt.
Eerst een overzichtje van de route die we hebben gereden: van Franz Josef zijn we via Greymouth naar Westport gereden. Van daar door naar Pohara(na?) beach in het Abel Tasman National Park. Daarna zijn we via Nelson naar Picton gereden en hebben we in Picton de boottransfer naar Wellington genomen. Van Wellington naar Taupo en we zitten nu in Rotorua!
West Port: na een te mooie tijd in Franz Jozef weer een lange, maar spectaculaire rit voor de boeg. Wederom alle soorten verschillende landschappen gezien, ik blijf me hierover verbazen en verwonderen. Eindeloos kan ik kijken naar de mooie wisselende natuur hier. Onderweg naar Westport zijn we gestopt in Punakaiki om ons NOG meer te verwonderen over het mooie en ruige van moeder natuur. Na een korte wandeling stonden we namelijk oog in oog met de zogeheten ‘pancake rocks’ – wauw. Enorme rotspartijen kwamen uit de zee omhoog, door wind en water gevormd – amazing! De naam hebben ze te danken aan alle kleine laagjes waaruit de rotsen bestaan, hierdoor lijkt het (met een beetje fantasie) net alsof je naar een bord met een stapel pannenkoeken staat te kijken;-). Ik heb erg genoten van de rotsen en van het zeewater dat tegen de rotsen aan slaat. Ja ik hou van de zee. Na deze mooie stop zijn we doorgereden naar Westport waar we een holiday park vonden direct aan het strand, over mijn liefde voor de zee en het strand gesproken, was dit dus een heerlijke plek! (Toevallig vond ik vandaag ook een mooie uitspraak; Happiness is the sand between my toes and the sun on my nose – so true!). In Westport hadden we helaas vooral regen, maar ondanks dat zijn we er toch maar op uitgegaan om een wandeling te maken naar cape foulwind. Wederom mooie rotsen in de zee, mooie groene natuur EN we hebben een echte wilde zeehonden kolonie gezien op een rots. Nou ik wist niet wat ik meemaakte. Ik wist wel dat die beestjes ergens in het wilde leven, maar ik ken ze alleen maar uit de dierentuin en uit neeltje jans, maar hier zaten ze gewoon op een rots in de zee, waar ik een dag eerder nog lekker in heb staan pootjebaden -wauw. Weer een ervaring rijker;-).
Abel Tasman: na een paar dagen Westport op naar het veelbelovende Abel Tasman National park. Wederom een mooi plekje aan het strand gevonden voor onze camper en wederom ook helaas veel regen. Het hele we(s)tcoast verhaal begin ik nu te begrijpen. Ik was na aankomst een beetje overrompeld, dat Abel Tasman park is ZO groot, waar moeten we beginnen? Besloten onze twee dagen hier (veeeeeelste kort) te gaan wandelen en te gaan kajakken op de zee. Een behoorlijk pittige wandeltocht gemaakt in de bergen. We zijn helaas nooit bij ons doel aangekomen: de grotten, want het was een grote gladde modderbende, maar wel lekker een paar uur bezig geweest en van de natuur kunnen genieten. We zijn ook nog even naar de haven gelopen en daar zagen we in het water twee keer een pijlstaartrog voor bij zweven, hoe cool is dat! De tweede dag hadden we een kajaktocht geboekt langs de kust van het abel Tasman park. Helaas regende het wederom, maar we zijn toch gegaan. Misschien jammer dat het niet zo zonnig was, maar dit weer maakte het ook wel lekker spectaculair! Lekker met de golven mee, tegen de golven in, geheime strandjes ontdekt, tussen en onder rotsen door, zeehonden gezien en alle naar eten zoekende vogels op de zandbanken vanuit de kajak bekeken. Het was echt heel leuk om te doen!
Picton: na weer een paar dagen regen besloten we Nelson maar te skippen. Dat zag er allemaal zo deprimerend uit dat we zoiets hadden van hop we rijden maar in een keer door naar Picton en dan blijven we daar een dagje extra. Van zoveel regen de hele tijd worden wij ook wel een beetje moedeloos af en toe en vooral ook heel heel erg koud. In Picton had ik twee leuke meiden uit Nederland ontmoet en daar lekker even een avondje mee zitten kletsen. Zij gingen de volgende dag weer door richting de volgende bestemming, en wij bleven hier achter met…. Regen! Besloten een chill dagje in te lassen, even naar de stad geweest en door de haven gewandeld, wat erg cosy en leuk is! De eerste souvenirs weten te bemachtigen en verder maar in wat cafeetjes geschuild voor de regen en de kou… We hadden echter nog een dag voordat onze transfer vertrok, met regen, dus besloten we om naar de bioscoop te gaan! We zijn naar the Brats geweest, een Franse komedie en grappig was ie zeker! Lekker warm en binnen. Was een leuke middag besteding zo!
Wellington: op 16-04 zijn we met de boot van Picton naar Wellington gevaren. We moesten er al om 7:00 uur ’s ochtends zijn. Op de boot heb ik lekker nog een beetje geslapen, want echt een mooi uitzicht was er niet met dit nog altijd regenachtige weer. Een beetje gelezen, fotootjes bekeken en na een uur kwamen we erachter dat we aan tafel zaten met een Nederlandse jongen, die ook nog eens uit de buurt van Alphen komt. Gezellig! Al kletsend vloog de rest van de boottocht voorbij en zijn we in Wellington met z’n drieën naar het te papa museum geweest, een museum over Nieuw-Zeeland. Het was heel interessant, maar er was zoveel te zien, te lezen en te doen dat we na een paar uur wel een beetje onze concentratie verloren. Gelukkig was er ook veel te spelen in het museum, dus als een stel kleine kinderen hebben we de middag wel vol gekregen;-). We hebben hier in Wellington ook onze ogen uitgekeken, in heel Nieuw-Zeeland hebben we tot nu toe nog niet ZO veel auto’s bij elkaar gezien. We hebben dan ook voor het eerst hier een halfuur in de file gestaan, wauw!
Taupo: na een nachtje Wellington zijn we de volgende dag weer doorgereden richting Taupo. Ik heb al heel vaak gemerkt dat vier weken Nieuw-Zeeland echt te weinig is, maar ook nu moeten we toch weer door want de 23ste moeten we ons busje in Auckland afleveren. De jongen van de boot zou met ons meerijden/liften naar Taupo, dus die hebben we weer opgehaald bij zijn hostel. En wij hebben eindelijk een lifter mee genomen;-) dat wilde ik zo graag, maar elke keer dan waren we te laat of zaten we te twijfelen om iemand wel of niet mee te nemen. Maar nu is het er toch van gekomen. Het was een lange rit naar Taupo maar heel erg gezellig met z’n drietjes. Achterin spelletjes gedaan en serietjes gekeken, dus ons goed vermaakt. In Taupo ben ik ook nog een avondje gaan chillen bij hem in het hostel en dat was ook wel even chill! Verder hadden we in Taupo ook slecht weer, maar we hebben toch een wandeling gemaakt naar de Huka Falls – was echt super mooi om te zien. Het was geen grote waterval maar het water werd zo hard en ruig tussen de rotsen door gestuwd dat het helemaal wit zag, was heel indrukwekkend! Ook heb ik een plons genomen in de natuurlijke hot springs. Zo bizar, we waren aan het wandelen en toen zagen we allemaal rook. Dat bleek van een watervalletje af te komen, en het water was daar zo warm dat er gewoon damp vanaf kwam. Daar kon je dus lekker in zitten, en genieten want het was echt heerlijk warm!
Rotorua: na twee nachtjes in Taupo waren we weer on the road richting Rotorua! We waren al gewaarschuwd door veel mensen voor de heerlijke geur daar: lekkere zwavel lucht en rotte eieren geurtjes. We zijn gestopt bij Wai-o-tapu en daar heb ik weer echt mijn ogen uitgekeken. Wat een landschap en wat bijzonder, allemaal geisers, kraters, en hot pools van 100 graden. We hebben daar in dat park een mooie wandeling gemaakt en overal was het water aan het koken en pruttelen, overal kwam rook vanaf, heel erg indrukwekkend! Ook nog pruttelende modderpools gezien en de geur waar iedereen ons voor had gewaarschuwd die is er echt! En niet zo’n beetje ook! Maar ik vond het zo mooi om te zien, echt heel bijzonder. Na dit thermische wonderlandschap zijn we doorgereden naar de stad en gelukkig (ondanks de enorme paasdrukte) toch nog een plekje kunnen vinden op de camping. Helaas regent het hier nog steeds erg veel, maar we proberen ons er maar gewoon overheen te zetten en met onze regenjassen en poncho’s aan de regen te trotseren, want we willen natuurlijk nog wel wat mooie dingen zien hier in dit land van the long white cloud! Vandaag zijn we op bezoek geweest bij de Maori’s, daar wilden we natuurlijk toch nog wel wat van meekrijgen. Het was hartstikke toeristisch, maar het was echt geweldig! We kregen een dansshow (met onder andere DE haka), ze hebben van alles uitgelegd over de gebruiken en tradities en we hebben een hangi maaltijd gegeten (gemaakt in de grond, op de warme stoom). Echt super!
Verder vergeet ik jullie allemaal bijna een vrolijk Pasen te wensen. Ik weet wel dat het Pasen is, maar op de enorme drukte hier na merk ik er niet zo veel van. Ik zit niet echt in de Paas sfeer en het was een hele zoektocht om 10 piepkleine chocolade paaseitjes te bemachtigen. MAAR ik heb ze gevonden en we hebben ze vanochtend zelfs verstopt en weer gezocht;) dus toch een klein beetje Pasen hier!
Wij hebben nog maar een week te gaan hier in Nieuw-Zeeland, helaas:(. Maar ik ga er nog even goed van genieten! Bedankt voor het lezen weer!! En tot de volgende blog!