Tsja, helaas zit er aan alles dat je start ook weer een einde en het einde van dit geweldige Fiji avontuur staat helaas voor de deur. Nog 1 nachtje slapen en dan is het zover, dan stap ik weer met een ingepakte (hopelijk bedbugsvrije en niet te zware) koffer in het vliegtuig. Gelukkig heeft ook ieder einde weer een nieuw begin en ga ik gelijk het volgende avontuur tegemoet, maar eerst wil ik nog even terugblikken op mijn laatste week hier in het mooie, geweldige en oh zo warme Fiji:).
Vorig weekend ben ik samen met Melanie, Stefanie en Lina naar Naqalia lodge geweest op Waya Lailai eiland – in de Yasawe eilandengroep. Voordat we er eindelijk aankwamen werden we weer behoorlijk geconfronteerd met veel Fiji time en Fiji organisatie. Maar het was weer een waar avontuur…. We bleken in een mini mini mini bootje naar het eiland te gaan en de zee was die zaterdag erg ruig. Daardoor konden we pas laat vertrekken en soms leek het wel alsof de golven hoger waren dan wij in het mini bootje. Zeiknat, maar levend zijn we na anderhalf uur aangekomen op het eiland. Een hele ervaring rijker dus:). Het was een heel erg leuk klein resort, dat gerund werd door een Fijian family. Ze waren erg gastvrij, heel erg betrokken en het was echt super gezellig. We hebben zaterdag en zondag natuurlijk weer gesnorkeld en wauw het lijkt wel of het ieder weekend mooier/beter wordt! We sliepen met zijn vieren in een burre en dat was heel gezellig. ’s Avonds hebben we op z’n Fijians met onze handen een lovo maaltijd gegeten en op de mat samen kava gedronken, liedjes gezongen en gekletst. Heerlijk toch, I love Fiji! Zondag na de lunch zouden we weer richting huis gaan, maar omdat wij nu een keer op Fiji time aankwamen, kon de boot door dat het eb was niet vertrekken… Dus we hadden mazzel en konden nog een paar uurtjes op het strand chillen:). Rond 4 uur zijn we dan toch echt weer vertrokken en hadden er weer een geweldig weekend opzitten.
Afgelopen week was mijn allerlaatste werkweek, hoe verder de week vorderde, hoe gekker ik me voelde. Ik heb heel hard gewerkt om mijn observatie lijsten zo ver mogelijk af te krijgen en om zo veel mogelijk met de kids bezig te zijn. Maar elke dag werd het gevoel dat ik nog niet weg wilde, of nog niet klaar ben hier sterker. Op donderdag was dan toch echt onze laatste werkdag en jeetje wat zijn wij verrast. Ik had totaal niets verwacht of gehoopt, maar ze hadden een ENORME farewell party voor ons georganiseerd. De hele klas was versierd met slingers en ballonnen en blijkbaar hadden alle moeders thuis de lekkerste dingen gemaakt en meegenomen. We hebben liedjes gezongen, heerlijk met zijn allen gegeten, we hebben een heleboel kadootjes gekregen en een inspirerende en ontroerende speech gehad van de juffen. Het was echt een geweldige, fijne, gezellige en emotionele dag zo… Maar een goede afsluiting van een super tijd hier op Namaka methodist kindergarten! Ik had als afscheidskadootje twee foto’s vergroot laten afdrukken (van ons met alle juffen) op fotopapier met op de achterkant een verhaaltje, zodat ze ons kunnen herinneren. Voordat we weggingen zongen alle moeders en juffen een erg mooi en ontroerend afscheidslied, ik geloof dat het Isa Lei heette – wauw…. Kippenvel momentje.
Gisteren hoefden we niet meer naar werk, we hadden onszelf even een extra dag gegeven om te rusten, alles een beetje te ordenen en af te ronden en ons vertrek voor te bereiden. Na rustig te zijn opgestaan en mijn kleding te hebben gewassen ben ik langs de office van PA gegaan om mijn gedane werk over te dragen en afscheid te nemen. Ze hebben de observatie checklists die ik heb gemaakt naar mij vernoemd; ‘Andrea’s obervational checklists’… Wauwie:) ik ben benieuwd of ze er mee verder zullen gaan, ik hoop het! Misschien word ik straks nog bekend en beroemd in Fiji;) haha. Daarna had ik met Melanie afgesproken om mijn (al 3,5 maand durende) sushi wens eindelijk waar te maken…… We zijn gaan lunchen in een Japans restaurant en mennn wat was de sushi heerlijk!! Haha, mijn dag kon al niet meer kapot;). ’s Middags heb ik een heerlijk middagdutje gedaan en ’s avonds had ik weer met een klein groepje mensen afgesproken om uit eten te gaan, op onze laatste avond samen. Het was zo gezellig… Alleen tja, weer van een aantal mensen afscheid moeten nemen… Daar ben ik zo slecht in:(. Vandaag ben ik samen met Melanie naar Natadola beach geweest (dat is wel even het googelen waard!!!), want wauw wat was het daar MOOI! Ik heb nog even goed wat Fiji zonnestralen geabsorbeerd, heerlijk genoten van een prachtig strand en infinity pool en van de gezelligheid genoten van mijn lieve vriendinnetje Melanie waar ik ook al bijna afscheid van moet nemen:(.
Nu is het bijna 20:00 uur hier en zit ik lekker in mijn kloffie op mijn bed. Ik denk dat ik vanavond lekker op tijd ga slapen…. Morgen heb ik de hele dag de tijd om mijn koffer in te pakken, op te ruimen en nog gezellig wat tijd door te brengen met mijn geweldige hostfamily, pap en Melanie… Morgenavond vliegen we om 22:00 uur via LA naar SF! Maar daarover later meer;).
Nu is het eerst tijd om afscheid te nemen…. Afscheid nemen van twee geweldige maanden in een geweldig land. Een land vol met bijzondere, oprechte, vrolijke en inspirerende mensen en momenten. Een land vol prachtige, onvoorstelbaar mooie plekken. Afscheid nemen van alle kinderen waarmee ik heb mogen werken, en die me zoveel vreugde en dankbaarheid hebben gegeven. Kinderen die ik iets heb kunnen leren en mee heb kunnen geven. Afscheid nemen van alle ge-wel-dige vrijwilligers met wie ik de meest bijzondere, gekke, hilarische avonturen en momenten heb beleefd. En afscheid nemen van mijn fantastische, lieve, zorgzame hostfamily… Fiji; je was echt een geweldig avontuur en ik ben zo blij en dankbaar dat ik alles zo intens hebben kunnen beleven en kunnen meemaken. Ik had er geen seconde van willen missen.
Vinaka vaka levu Fiji!!!!!!
En hopelijk tot ziens! Voor nu tot in San Fransisco!:).
