Hoi! Welkom op mijn blog! In dit gedeelte van mijn blog kun je lezen over mij en mijn Multiple Sclerosis. In 2010 werd de diagnose MS bij mij gesteld. Nu, 5 jaar later, ben ik er aan toe om erover te schrijven. Het opschrijven van mijn ervaringen, verhalen, knelpunten of frustraties helpt voor mij om dingen een plekje te geven, maar tevens wil ik dingen opschrijven om het te delen met de mensen om mij heen die hierin geïnteresseerd zijn.
De MS was ruim 5 jaar geleden al zichtbaar. Het begon met wat ‘vage’ klachten in mijn armen. Ken je het gevoel dat je ’s nachts op je arm hebt gelegen en je arm dus is afgekneld of ‘slaapt’? Het is zo’n raar tintelend gevoel… En met dat gevoel in mijn linkerarm begon het. Ik dacht dus dat mijn arm sliep en ik stond al slingerend met mijn armen onder de douche om van het vreemde gevoel af te komen. Ik ben niet het type persoon dat snel naar een dokter zal gaan, dus na 2 weken was ik wel aan het gevoel gewend en ik maakte me er niet echt meer druk om. Totdat hetzelfde gevoel ineens ook in mijn rechterarm verscheen. Nadat ook daar het gevoel na 2 weken nog steeds aanhield ben ik toch maar eens naar de dokter gegaan. Het voelde voor mij eigenlijk als te vage klachten en ik had verwacht dat de dokter me weer naar huis zou sturen met de boodschap ‘het is stress, neem maar even goed wat rust’. Maar de huisarts nam het gelukkig heel serieus en stuurde mij gelijk door naar een neuroloog. Ook daar kon ik gelukkig snel terecht want inmiddels had het tintelende dove gevoel zich ook uitgebreid naar mijn linkerbeen en mijn buik.
De neuroloog testte alles, en alles leek te werken maar ook hij vertrouwde het niet en ik kreeg mijn eerste MRI scan ooit. Een infuus met contrast vloeistof werd aangebracht en daar schoof ik dan de hele smalle ‘buis’ in en moest ik bijna een uur stil liggen. Je kent het vast wel, als je ergens niet aan moet denken… dan doe je het toch. Natuurlijk kreeg ik overal jeuk, kriebeltjes, een slapende hand e.d. Maar de eerste scan zat erop! Een week later konden we gelijk weer terecht voor de uitslag en helaas waren er wat ‘ontstekingsplekjes’ te zien in mijn hersenen en hersenstam. Dit hoefde volgens de neuroloog nog niets te betekenen maar het was wel een reden voor meer onderzoek.
Daarom moest ik weer in het ziekenhuis verschijnen voor een lumbaal punctie (ruggenprik). Ze namen hierbij wat hersenvocht af voor nader onderzoek. Over ruggenprikken had ik al de nodige, minder leuke, verhalen gehoord dus zenuwachtig was ik wel. Uiteindelijk viel de prik me erg mee.. Alleen heb ik helaas wel mogen genieten van alle bijwerkingen tot ruim een week na de ruggenprik. De uitslag van de ruggenprik viel helaas ook tegen en er waren hoge(re) ontstekingswaarden te zien. Vervolgens moest ik drie maanden later weer onder de MRI scan en daarna kwam de laatste uitslag: Je hebt Multiple Sclerosis. Er waren nieuwe ontstekingsplekjes te zien op de MRI scan op andere plekken dan op de eerste scan. Dit samengenomen met de andere uitslagen leidde tot de diagnose MS.
Mijn eerste verhaal zit erop! Vond je het leuk/interessant om te lezen? Neem dan gerust een kijkje bij mijn andere verhalen! Wordt vervolgd…….
hoi Andrea,
Met mn i Phone kon ik je site niet goed lezen en al helemaal het stukje over MS niet openen.
Nu ik de snelle lenovo in orde heb lukt alles zooo snel.
Gelukkig heb jij je dell ook ingeruild voor een prachtige laptop. Wat een goed idee zo’n blog met allerlei verhalen, om zelf alle dingen op te schrijven en te delen en zo ook nog eens na te kijken.
En natuurlijk zal ik een regelmatige bezoeker zijn, bij je: live en op je blog.
Kus mam